En zor sanat yaşamak!

Yaşarken ,sanat dediğimiz her olguda arayıp çok kez kaçırdığımız ‘’yaşam sanatı’’ndan bahsedelim mi bugün? Her beşer bir sanatçıdır doğarken ;keşfedemeden kendini tüketir ömrünü. Yaşamak sanatmış anlarsın yıllar geçtikçe heba ettiğin zamana bakınca. Gözler illa bi eserde arar ya sanatı ;oysa görebilse baktığı her şey bir eser . Belki geçerken dünyadan baktığı her nesneye, her canlıya ;bir müzede, sergide, yayında ya da konserde gibi baksa neler görecek .. Diyelim ki bakmayı bilemedi ,anlamayı bilse neler anlardı geçerken bu hayat denen festivalden . Bir kelebeğe bakarken göremediğini bir tabloda görünce hayran kalan insan ;neden kelebeğe bakarken farketmez ? Bir kuş sesini dinlemeyi bilmeyen insan neden kuş seslerinin kaydını dinlerken huzur arar? Anı yaşamıyoruz belli ki .Sesinde name olan sevdiklerimizin sesleri gürültü… arabanın camından bakmaya değmeyen nice tablolar sıkıcı .. güneşin doğuşunu da batışını da her gün görme şansımız varken ekran koruyucular yaptığımız gün batımı resimleri .. İnsan ne zaman farkediyor acaba güneşi her gün kaçırdığını ? Sona yaklaşınca .. Bu şuna benzemiyor mu ? Bir ağaç meyve doludur ve senin için zaten hep oradadır ..mevsimi geçer ve senin gözlerin en tepede kalmış o meyvededir .Bu yazdıklarımın hepimiz farkındayız ve farkında olarak tekrar tekrar eserimize ihanet ediyoruz .
Sevgi,iyi niyet,güzel olan her şeyi eserimize dahil edebilme dileğiyle…