Malatya Destan Şehirdi Depremle Üvey Şehir Oldu Reis…Dargınız-Kırgınız-Küskünüz…

Malatya Destan Şehirdi Depremle Üvey Şehir Oldu Reis…Dargınız-Kırgınız-Küskünüz…

Mesele derin…

Mevzu büyük..

Malatya kimlerin eline kaldı…Bakıyorum da özlem hasret-çile dolu günler bize kaldı…Hangisine yanalım…Her yan yıkık ortada fol yok yumurta yok çözüm yok…Bir umutsuz bekleyiş dönemindeyiz…

Alın yazımız mı mesele…2 Gözüm gibi mesele…

Mevzu büyük lakin…Çapsızların elinde oyuncak olan koca bir şehrin insanları…6 Şubat sonrası yaşadıklarımız…Anlatılacak gibi değil…

Dedim ya…

Mesele derin…

Mevzu büyük…

Tas kayıp…

Malatyalı olan ne demek istediğimi çok iyi anlıyor…Canlarımızı-evlerimizi iş yerlerimizi daha da en büyük mesele şehrimizi kaybettik…

Bir arpa boyu yol alınamadı…

Yer yüzü-gök yüzü mesele…

AFAD yaşadı bu şehir (!) Kimse de çıt ses çıkmadı…Bazı ipsiz sapsızlar çıkmış bol keseden atıyor…Halkın aklı ile dalga geçiyor…

Öyle ya…Siz bizim neler yaşadığımızı nereden bileceksiniz…Sevgi mi nefret mi-vuslat mı hasret mi adını sen koy üvey şehir Malatyam…

Malatya’nın Dağlarına Aklar Düştü Saçlarıma…Sıla mı gurbet mi adını koyacak biri var mı? Bu şehir de göç ala bildiğine devam ediyor hala birileri fantezi peşinde…

Depremle neler yaşadık neler adını dahi koyamıyoruz…Ölenler kurtuldu…Ya yaşayanlarımız her gün ölüp ölüp diriliyoruz…

Liyakat yoksunu çapsızlar yüzünden Kapı kapı dolaştırıldık…Horlandık kovulduk…Vatanımıza sevgimizi asla ve asla kaybetmedik…Bugünler de geçecek…

Her şey kontrolümüz altında diyerek yukarıda paye kapmak isteyenler nasıl vebal altındalar…Malatyalılara bir dokunun bin ah işitin…Milletin sevdiği olanların dışlanmasına öfkeli…

Ayağa kalkacağız…

Çok şey var yazacak, düğümleniyor kelimeler boğazımız da…Malatya şu günler de kimlere kaldı…Ne siz sorun ne biz söyleyelim…Minnetimiz var deprem süresince bizimle aşını paylaşan Yüce Milletimizle…Başka da kimseye minnetimiz yok…Kırdınız-yaraladınız üzdünüz Malatyalıları…Anlayana selam olsun…Havada uçan Milletten bir haber olanlara tek sözümüz var…Vebaldesiniz vebalde…Ne yazalım…Deprem için yapılan konutların çürük diye yıkıldığını mı, konteyner kentte binlerce boş bekleyen konteynerleri mi, eline konteyner geçmediği için gözü yaşlı kentti terk eden Malatyalıları mı*

6 Şubat asrın felaketi ile…Evi iş yeri yıkılıp hak sahipliğini ispat edemeyenleri mi 10 bin, 15 bin Tl ve kira yardımı alamayanları mı 1 koli yardım ulaştırılamayan yüzlerce depremzedeyi mi ? Kimi neyi yazayım…Yazsam da kulaklar tıkalı gözler görmüyor diller başka şey söylüyor anlayana yazılır…Anlayana sivri sinek saz anlamayana davul zurna az…

Reis dargınız küskünüz kırgınız ve üzgünüz…Reis…Malatya’da her şey yerinde sayıyor…Şu bu kurum kuruluş belediye vs demiyorum…Malatya’da yoklar ilk sırada…Halk kendi halinde…Kentte göç var…Zam var…Halk 6 Şubat’tan bu yana kazıklanıyor…

Malatyalı adaşım Ali Mamaraşlı ne güzel dünde bugünü yazmış…

Benim Meselem

Yetiş Ya Muhammed Yetiş Ya Ali

Başımıza Gelene Bak

Hatırası Var

Yıldızlar Kayboldu O Günde Sonra