Malatya sevdalısı usta-duayen Celal amcayı sonsuzluğa yolcu ettik…

Malatya sevdalısı usta-duayen Celal amcayı sonsuzluğa yolcu ettik…

Yıllar yılı “Celal amca…” diye hitap ettim…Celal amca, hayat arkadaşını kaybettikten sonra yanlızlığa ve kendisini kitaplarına arşivine adada…Haftada 1 bir veya daha fazla görüştüğümüz “Celal amca”yı ayda bir göremez olmuştuk…

Son hastaneye kaldırıldığında sağlık çalışanı Süleyman Akdağ aradı…”Abi Celal Yalvaç amca yoğun bakımda” dedi…

Durumunu sordum…”Abi oğlu burada” dedi…”İsmet mi Bülent’mi hangisi ise telefonu ona ver “dedim…Telefonu alan Bülent’ti…”Bülent Celal Amcam nasıl?” dedim…Her zaman ki Bülent’in sesi bu defa farklı geliyordu…”Kontrolde altında” dedi…

Depremde evim yıkıldığı için köye gidip kalıyorum…Cuma günü Ilıcak’a eve gitmeye hazırlık yaparken acı haber geldi…”Celal Yalvaç’ı kaybettik…”

Yıllar filim şeridi gibi gözümün önünde akıp gitti…

Hey gidi hey…Ulu Çınar…Celal Amca…

Ölüm hakikatini bilmemize rağmen sevdiklerimizi kaybettiğimiz de bazen kabullenemiyoruz…”Ölümü” Doğduğumuz gün öleceğimizi bildiğimiz halde…

Celal Amca ile her sohbetimiz de “Bakın ben size bir şey diyeceğim…” der başlardı söze…Sohbeti dinlenir sözü makbul ve kabul görürdü…Atatürk’ün Malatya’ya gelişi ile ilgili Celal Amca’nın yanına gittim…Röportaj yapacağım…”Ali dur?” dedi…”Aha sana Muhammed dayı…ASnlat Muhammed dayı Atatürk’ün Malatya’ya gelişini “ dedi…

Yalansın dünya…

Sevdiklerimizi bizde alansın dünya…

Bilge kişiliği engin tecrübesi…Olaylara bakışı…Analizi farklıydı…Cumhuriyet’in ilk yıllarında günümüze olan süreçte zengin arşivi vardı…O arşiv titizliği ustalığı becerisi bende de zuhur etti…”Değerlerimizle” bir araya geldiğim de bir karede olsa fotoğraf çekip arşive depoluyorum…Şehrin hafızasını diri tutmaya gayret ediyorum…

Malatya’da mesleğin usta duayenlerinden Celal Amca’nın ardından yazı yazmak kalem oynatmak…Öyle kolay olmuyor…Usta duayen Celal Amca artık yok…Bizleri bırakıp hak dünyaya yolcu oldu…Malatya basının emektarı Celal Amcayı bir gün ziyaretim de “Fotoğraf çektirelim “dediğim de “Bak İsmet Ali arşivini güçlendiriyor” diyordu…

Hey gidi dünya…Hey gidi Celal Amca…Akçadağ Resuluşağı…Malatya Hamikoğlu Ferhadiye Mahallesi… Yaşayan tarihtin sen…Görüş’e geldiğimiz de Cevdet Barış abiye selam verip odana dalardık…Daktilon-fotoğraf makinan ve masanın üzerinde kitaplar gazete arşivleri ile sigaran…

Seni unutmayacağız…

Güle güle Celal Amca…Yattığın yer nur, mekanın cennet olsun…Necmettin abiye, Haydar Baba’ya, Erhan Abi’ye selam söyle…

Deprem gazetecileri enkaz altında bıraktı de…Evlerimizin gazete ofislerimizin yıkıldığını gür çıkan sesimizin kısıldığını-yüzlerimizin solduğunu söyle…Gülmeyi unuttuğumuzu Malatya’ya ağladığımızı aktar…Celal amca…yazacak çok şey var…

Kelimeler yetersiz kalıyor…